எ

என் சிலுவை எடுத்துப் பின்னே வாறேன் பல்லவி என் சிலுவை எடுத்து என் இயேசுவே இச்சணம் பின்னே வாறேன். அனுபல்லவி இந்நில மீதினில் எனக்காயுயிர் விட்டீர் இரட்சகரே! ஏனக்குள்ளயாவும் விட்டு. – என் சரணங்கள் 1.உலகும்மை விட்டிடினும் – உம தயையால் உம்மை நான் பின் செல்லுவேன் அலகை என்மேல் பாய்ந்து அதிகமாய் எதிர்த்தாலும் அஞ்சாமல் போர்செய்து அவனை மேற்கொண்டு நான் – என் 2.என்றன் சுதந்தரத்தை – இழக்கினும் சொந்தம் நீரே எனக்கு பந்து சனங்களும் […]

என் இயேசுவை விடமாட்டேன் பல்லவி நான் விடமாட்டேன் என் இயேசுவை. அனுபல்லவி வான் புவியாவும் போனாலும்,-அத்தால் மயங்கியே ஒருக்காலும் மெய்யாய். – நான் சரணங்கள் 1. முந்தியென் மேலன்பு கூர்ந்தார்; இங்கே முக்யநன்மைதரச் சேர்ந்தார்; தீய எந்தனுக்காய்த்தம்மை யீந்தார்; எனக் கெண்ணருநன்மைகள் நேர்ந்தார்; மெய்யாய். – நான் 2. வானலோகந்தனைத் துறந்தார்; ஏழை மானிடனாகவே பிறந்தார்; மிக்க ஈனனெனக்காக இறந்தார்; பேய் மேல் என்றனுக்காய் ஜெயஞ்சிறந்தார்; மெய்யாய். – நான் 3. மேசியாவுக் கிணையுண்டோ? அவர் வேதத்துக்கொப்பு

என் ஐயா, தினம் உனை நம்பி நான் இருப்பதறியாயோ? – மன தேங்கும் என் கலி நீங்கும் படி நல் பாங்கு புரியாயோ? அன்னை யிடத்தில் என்னை உருவதாய் வகுத்தவா, கிறிஸ்த்தையா எனதையா அருள் செய்யாதது மெய்யா இது? குற்றத்தால் உனைக்கிட்ட என் மனம் கூசி நாணுதே – என்தன் கோதும்(குற்றம்) நான் செய்த தீதும் மனதில் கூடத் தோணுதே சுற்றும் உலகச் சத்துருப்பகை சூழக் காணுதே கருதி மொழி உறிதி தனைக் கருதி வந்தேன் பொறுதி

எந்தன் முகம் பார்த்திரங்குவாயே பல்லவி தந்தை சரு வேஸ்வரனே உந்தன் மகன் யேசுவுக்காய் எந்தன் முகம் பார்த்திரங்குவாயே – இம்மாத்ரம் நீயே சரணங்கள் 1.அந்தமதிலா அகாரி சந்ததமுமே விசாரி விந்தை அருள் மேவும் அசரீரி மெஞ்ஞான வாரி! –தந் 2.ஞானபரனே ஒருத்வ மானமுதலே திரித்வ மேன்மை வடிவான மகத்வ மேலான தத்வ! – தந் 3.விற்பன விவேக நூலா அற்புதமான சீலா நற்பரம லோக அனுகூலா நன்மை க்ருபாலா! – தந் 4.ஆதிமுதலான நேசா வேதமறை மீதுலாசா

என்பேரில் தயவாய் இரும் பல்லவி சருவேசுரா ஏழைப்பாவி-என் பேரிலே தயவாய் இரும் சுவாமி. அனுபல்லவி திரியேக பரதேவா நெறி மேவும் ஒரு யோவா சித்தம் இரங்கிக் காத்துக் கிறிஸ்தின் முகத்தைப் பார்த்து.- சரு சரணங்கள் 1.தந்தை நின் ஒன்றான மைந்தன் தனைக் கொடுத் தித் தகைமை உலகை நேசித்தாய்-நின் சொந்தக் கிருபை தனைச் சிந்தித்துணர மறை தொகுத்தெனக் குபதேசித்தாய் இந்தப் பெரிய நேசம் புந்திக் கொளியதாக்கும் எந்தப் படியும் என் நிர்ப்பந்தம் அனைத்தும் போக்கும்!-சரு 2. தேவரீர்க்

பல்லவி என்தன் பரமகுரு செய்த உபகாரத்தை ஏத்தித் துதிப்பேன் நானே அனுபல்லவி தந்தைப் பரனிடத்தா னந்தத் தொனி விளங்கச் சத்தமாக நின்ற நித்திய வஸ்துவான – என் சரணங்கள் 1.வானத் தமலர் சேனை கிரகித்து முடியாத மகிமைப்ர தாபம் மிகுத் தோன் – அதி ஞானத்துடன் உலகும், பரமும், அதில் நிறைந்த யாவும் நெறியில் பகுத்தோன் மேன்மை பொருள தாகத் தேவ மகத்துவத்தின் விளங்கும் அனந்த சுகத்தோன் – அக்கி யானத் திருள் அகலத்தான் இப்புவியில் உற்ற