தா

பல்லவி தாரகமே,-பசிதாகத்துடன் உம்மிடம் வேகத்துடனே வாரேன். அனுபல்லவி சீருஞ் செல்வமும் பெற்றுத் தேறும்படிக் கென்னிடம் சேரும் யாரையும் ஒருபோதுந் தள்ளிடே னென்றீர். – தாரகமே சரணங்கள் 1. பாவமகலத் தேவ கோபமது ஒழியப் பாடுபட்டுயிர் விடுத்தீர்;-பின்னும் ஜீவ போசன மெனக்கீய உமையே அந்தச் சிலுவைதனிலே பகுத்தீர்; மேவியெனை நெருக்கித் தாவும் பவத்தைக் கொன்று, சேவித் துயிர்பிழைக்க, தேவே, உமையுட் கொள்ள. – தாரகமே 2. காணாதொழிந்த ஆடு வீணாய்ப் போகாமல் அதை கண்டுபிடித்தி ரட்சித்தீர்;-அது பேணுதலுடன் பரி

பல்லவி தாகம் மிகுந்தவரே அமர்ந்த தண்ணீரண்டை வாரும்- ஓ! சரணங்கள் 1.ஏகன் நானுங்களையே அழைக்கும் என்தன் இன்பவாக்குத்தத்தமே – நம்பி வேகமாக ஓடி வாருமெனதிடம் வேண்டியதைத் தருவேன். – ஓ! 2.காசுபணமது அற்றுலகந்தன்னில் கஷ்டப்படுவோரே – விசு வாசமாய் என்னிடம் வந்து விலையின்றி வாங்கியே சாப்பிடுமே.- ஓ! 3.பாரச்சுமையோடு பாரில் வருத்தங்கள் பட்டு உழல்வோரே – வாரும் நேரே உமக்கிளைப்பாறுதலாவியை நேசமாய்த் தந்திடுவேன்.- ஓ! 4.அப்பமல்லாத பொருளையும் திருப்தி ஆகாத வஸ்துவையும் – நம்பித் தப்பிதமாய்ப் பிரயாசத்தையும்