அருளே பொருளே ஆரணமே – Arulae Porulae Aaraname
1. அருளே! பொருளே! ஆரணமே அல்லும்பகலுந்துணை நீயே;
இருள் சேர்ந்திடுமிவ்வேளையிலே இன்னலொன்றுந் தொடராமல்,
மருண்டு மனது பிறழாமல், வஞ்சத்தொழிலிற் செல்லாமல்,
கருணாகரனே! எனைக்காக்கக் கழறுந் துதியுனக் கொருகோடி. – சுவாமி ஒரு கோடி,
2. சென்றநாட்களனைத்திலும் சிறியேன் தனக்குச் செய்துவந்த
நன்றாம் நன்மைகளனைத்திற்கும் நவிலற்கரிய தயைகளுக்கும்,
என்றுமழியா வரங்களுக்கும் ஏழையடியேன் மிகத் தாழ்ந்து
கன்று நினைந்து கதறுதல்போல் கழறுந்துதியுனக் கொருகோடி. – சுவாமி ஒரு கோடி,
3. பற்றொன்றில்லாப் பரம்பொருளே! பரமானந்த சற்குருவே!
வற்றாஞான சமுத்திரமே! வடுவொன்றில்லா வான் பொருளே!
பெற்றோர், உற்றோருலகனைத்தும் பிரியமுடனே சுகித்திருக்கக்
கற்றில்லாத மிகச் சிறியேன் கழறுந்தியுனக் கொருகோடி. – சுவாமி ஒரு கோடி,
4. பத்தியதனாலுனைப் பாடிப் பணிந்தேயென்றும் வாழ்ந்திருக்க,
நத்தும் இரவு முழுதனைத்தும்நாதா என்னைக்காத்தருளி,
முத்தியென்னும் மோட்சநிலை முடிவிலடியேன் தன்னைச்சேர்க்கக்
கத்தியலறிப் பரவசமாய்க் கழறுந்துதியுனக் கொருகோடி. – சுவாமி ஒரு கோடி
1.Arulae Porulae Aaraname Allum Pagalum Thunai Neeyae
Irul Searnthidum Evvealaiyilae Innalontrum Thodaraamal
Marundu Manathu Piralaamal Vanja Thozhilir Sellaamal
Karunaakaranae Enaikaakka Kalarunthu-Thuthiyunak korukoadi
2.Sentra Naatkalalanaihthilum Siriyean Thanakku Seithuvantha
Nantraam Nanmaikalanaiththirkkum Navilarkariya Thayaikalukkum
Entrumaliyaa Varangalukkum Yealaiyadiyean Migal Thaaznthu
Kantru Ninanthu Katharuthal Poal Kalarunthu-Thuthiyunak korukoadi
3.Pattrontrilla Param porulae Paramaanantha Sarguruvae
Vattra Gnana Samuththiramae Vaduvontrilla Vaan Porulae
Pettor Uttrorulakanaiththum Piriyamudanae Sugiththirukka
Kattrilla Miga Siriyean Kalarunthu-Thuthiyunak korukoadi
4.Bakthiyathanaalunai Paadi Panintheyentrum Vaazhnthirukka
Naththum Eravu Muzhuthanaiththum Naathan Ennaikaatharuli
Muththiyennum Motcha Nila Mudiviladiyean Thannai Searkka
Kaththiyalariya Paravadamaai Kalarunthu-Thuthiyunak korukoadi
அவைகள் பூமியின்மேல் பிரகாசிக்கவும்,
And God set them in the firmament of the heaven to give light upon the earth,
பகலையும் இரவையும் ஆளவும், வெளிச்சத்துக்கும் இருளுக்கும் வித்தியாசம் உண்டாக்கவும், தேவன் அவைகளை வானம் என்கிற ஆகாயவிரிவிலே வைத்தார்; தேவன் அது நல்லது என்று கண்டார்.
And to rule over the day and over the night, and to divide the light from the darkness: and God saw that it was good.
ஆதியாகமம் | Genesis: 1: 17 -18
- சின்னஞ்சிறு தீபம் – Chinnajsiru Deepam
- இவ்வுயர் மலைமீதினில் – Evvuyar Malai Meethinil
- நித்தம் நித்தம் பரிசுத்தர் – Niththam Niththam Parisuththar
- கர்த்தர் தம் ஆசி காவல் – The Lord bless Thee
- மங்களம் ஜெயமங்களம் – Mangalam Jeyamangalam