யே

பல்லவி யேசுவே திருச்சபை ஆலயத்தின்என்றும் நிலைக்கும் மூலைக்கல். அனுபல்லவி பேசற் கரிய மூலைக்ககல் அவர்பெரும் மாளிகையைத் தாங்கும் கல். – யேசுவே சரணங்கள் 1. ஆகாதிதென்று வீடு கட்டுவோர்அவமதித்திட்ட இந்த கல்;வாகாய் ஆலய மூலைக் கமைந்துவடிவாய்த் தலைக்கல்லான கல். – யேசுவே 2. ஆலயமெல்லாம் இசைவாய் இணைக்கும்அதிசயமான அன்பின் கல்;ஞாலத்துப் பல ஜாதிகள் தமைநட்புற ஒன்றாய்ச் சேர்க்கும் கல். – யேசுவே 3. ஒப்பில்லா அரும் மாட்சிமை யுறும்உன்னத விலைபெற்ற கல்;எப்போதும் பரஞ்சோதியாய் நீதிஇலங்கும் சூரியனான கல்.

பல்லவி யேசுவின் ஒதுக்கில் நான் இறக்க அருள்புரியும். அனுபல்லவி நேசபரனே இந்த நீசன் கெஞ்சிக் கேட்கிறேன். – யேசு சரணங்கள் 1. நாள் ஓடும், சாவி சேரும், நாதா, எந்த நேரமோ?பாழுடல் விட்டு ஜீவன் பறக்கும் வேளையறியேன். – யேசு 2. யேசுவை விட்டென் சாவு என்னைப் பிரித்திடாது;நீசன் அவரில் நின்றென் நேசரேயென்று சொல்வேன். – யேசு 3. என் ஜீவன் இன்றுபோயும் என் மீட்பரால் நான் பாக்யன்;என் சாவு நாளை வந்தும் யேசுவுக்குள் நான் நிற்பேன்.

பல்லவி யேசுவை அன்றி வேறொரு ரட்சகர்காசினி தனிலுண்டோ, மனமே?-அவர்நேசமறிந்து விசுவாசம் இல்லாமலே,மோசம் போவதேன், மனமே? சரணங்கள் 1. ஆதம் ஏவை செய்த பாதகம் தொலைந்திடப்பூதலம் வந்ததார், மனமே?-கொடும்யூதர்களால் பல வாதைகள் கொண்டு திவ்யபோதகம் செய்ததார், மனமே? – யேசு 2. இந்த வாழ்வு கன நிந்தை என்றுனதுசிந்தை தெளிந்திருந்தும், மனமே-ஐயோ!பந்த பாசமதில் நொந்து நாள் தோறும் அலைந்து திரிவதேன், மனமே? – ஏசு 3. பூதல மீதினில் ஓதரி[1] தாம் பரஞ்சோதியைப் போற்றிசெய் மனமே;-செய்தால்பாதகம் போய் மோட்ச