Keerthanaigal

அந்தகாரப் பூமி இதையா – இருளோடி மெய் அவிரொளி உதித்ததையா சிந்தை இருள்மீடிக் கெட்டுச் சந்ததமும் உன்னைவிட்டு நிந்தைகள் இலச்சைப்பட்டு நேசமுற்று மோசம் போன சரணங்கள் தேசங்கள் கடல்களெங்கும் – உந்தன் வேத சேதியின் பலன்கள் தங்கும் காசினியோர்கட்குப் பொங்கும் அளவில்லாத களிப்புகளுண்டாயிலங்கும் என்றமொழி யிந்தக்காலம் உண்மையாச்சு துந்தன்சீலம் ஏழைகளுக் கனுகூலம் இன்றுவந்த துமக்கோலம் – அந்த கஷ்ட நஷ்டங் கொண்டுவாடிக் கணக்கில்லாத கவலைக ளாலுமூடிக் கர்த்தனே உனைமன்றாடிக் கண்ணீராறாய்க் கதறியச் செபித்துத் தேடிச் சத்திய சுவிசேட

பல்லவி அல்லேலூயா துதி, அல்லேலுயா ஜெயம், வல்லத் திரியேகமகத்வ தேவற்கென்றும். அனுபல்லவி சொல்லரும் சுத்த சுவிசேடந்தந்தவர் தூயன் சகாயனுபாயானாம் நேயற்கு. – அல்லே சரணங்கள் 1. வானம் புவியும்படைத்த பிதாவுக்கும் மைந்தரை மீட்ட சுதனென்ற தேவற்கும் ஞானவிசேடம் வெளியிட்ட ஆவிக்கும் நம்மாலிந்நாளு மெந்நாளும் நற்றோத்திரம் – அல்லே 2. வேதோபதேச அப்போஸ்தலன்மார்களை மேதினியெங்கும் அனுப்பித்திருமறை தீதறப்போதகஞ் செய்யவழி செய்த சிங்காரக்கர்த்தர்க்கு மங்காமகத்வர்க்கு. – அல்லே 3. வாதைகள் மெத்த வதைத்துந் திருச்சபை வாடாது மிக்க செழிப்பாய் வளர்ந்திட,