உங்க வசனம் மனமகிழ்ச்சியா
இல்லாமல் போனா என் துக்கத்திலே
அழிந்து போயிருப்பேன்
பாதைக்கு வெளிச்சமல்லோ
பேதைக்கு தீபமல்லோ
மரண இருளில் நடக்கினற போது-கோலும்
தடியுமாக தேற்றுதையா உம் வசனம்
துன்பத்தின் பாதையிலே நடக்கின்ற போது
உயிர்பித்து உயர்த்துதையா
உம் வசனம் தானையா
உமது வேதத்தை இரவும் பகலும்
தியானம் செய்வதினால்
பாக்கியமாய் உயர்த்துதையா
பச்சையான மரமாக இலை உதிராமல்
காலமெல்லாம் கனிகொடுத்து
உயர்த்துதையா உம் வசனம்
உமது வசனம் உட்கொள்ளும்போது
இதயம் அனலாகி கொழுந்து
விட்டு எரியுதையா
உலர்ந்த எலும்பெல்லாம் உயிர்பித்து
எழும்புதையா-சேனையாய் எழும்பி
நின்று சத்துருவை துரத்துதையா
unga vasanam manamakilchchiyaa
illaamal ponaa en thukkaththilae
alinthu poyiruppaen
paathaikku velichchamallo
paethaikku theepamallo
marana irulil nadakkinara pothu-kolum
thatiyumaaka thaettuthaiyaa um vasanam
thunpaththin paathaiyilae nadakkinta pothu
uyirpiththu uyarththuthaiyaa
um vasanam thaanaiyaa
umathu vaethaththai iravum pakalum
thiyaanam seyvathinaal
paakkiyamaay uyarththuthaiyaa
pachchayaana maramaaka ilai uthiraamal
kaalamellaam kanikoduththu
uyarththuthaiyaa um vasanam
umathu vasanam utkollumpothu
ithayam analaaki kolunthu
vittu eriyuthaiyaa
ularntha elumpellaam uyirpiththu
elumputhaiyaa-senaiyaay elumpi
nintu saththuruvai thuraththuthaiyaa