பரம குயவனே என்னை வனையுமே
உம் சித்தம் போல் என்னை வனையுமே (2)
உமக்காக என்னை வனையுமே
களிமண்ணான என்னை வனைந்திடுமே
1. உம் கரத்தாலே மண்ணை பிசைந்து
மனிதனை உருவாக்கினீர் (2)
எந்தனையும் தொட்டு உம் சாயலாக வனையும்
உம்மை போல மாற்றிடுமே – என்னை – பரம
2. உமக்குகந்ததாய் உடைத்து என்னை
உம்முடைமை ஆக்கிடுமே (2)
விருப்பம் போல என்னை உந்தன் கரத்தால்
அருமையாக வனைந்திடுமே – உமக்கு – பரம
3. உமது சித்தத்தின் மையத்தில் என்னை
வைத்து என்றும் வழி நடத்திடும் (2)
உந்தன் சித்தம் செய்ய என்னை தத்தம் செய்தேன்
முழுமையாக அர்ப்பணம் செய்தேன் – என்னை – பரம
Parama Kuyavanae Ennai Vanaiyumae
Um Sithatham Pol Ennai Vanayumae(2)
Umakkaaga Ennai Vanayumae
Kalimanaana Ennai Vanaindhidumae(2)
1. Um Karaththalae Mannai Pisaindhu
Manidhanai Uruvaakkineer (2)
Endhanayum Thottu Um Saayalaaga Vanayum
Ummai Pola Maatridumae
Ennai Ummai Pola Maatridumae – Ennai – Parama
2. Umakkugandhathai Udaiththu Ennai
Um udamai Aakkidumae (2)
Viruppam Pola Ennai
Thiruththum Undhan Karathal
Arumayaaga Vanaindhidumae
Umakku Arumayaaga Vanaindhidumae
3. Umadhu Siththathin Maiyathil Ennai
Vaithu Endrum Vazhinadathidum(2)
Undhan Siththam Seiya
Ennai Thatham Seidhaen
Muzhumayaaga Arpanam Seidhaen
Ennai Muzhumayaaga Arpanam Seidhaen
பின்னும் ஏழு நாள் பொறுத்து, மறுபடியும் புறாவைப் பேழையிலிருந்து வெளியே விட்டான்.
அந்தப் புறா சாயங்காலத்தில் அவனிடத்தில் வந்து சேர்ந்தது; இதோ, அது கொத்திக்கொண்டுவந்த ஒரு ஒலிவ மரத்தின் இலை அதின் வாயில் இருந்தது; அதினாலே நோவா பூமியின்மேல் ஜலம் குறைந்து போயிற்று என்று அறிந்தான்.
பின்னும் ஏழு நாள் பொறுத்து, அவன் புறாவை வெளியே விட்டான்; அது அவனிடத்திற்குத் திரும்ப வரவில்லை.
ஆதியாகமம் | Genesis: 8:10,11,12